The Martyrdom of Dumlupınar

Kütahya en çok şehitliği olan ilerimizden bir tanesi, Dumlupınar Şehitliğide bunların içinde en önemlilerinden birisi. Şehitlik bakımlı, çok düzenli, etrafı temiz, çevre düzenlemesi mevcut, kantin, lavabo, wc, ve mescidi var. Herşey çok güzel tek eksiği ana yol üzerinden yol vermrmişler, illa dumlupınarın içine girmemiz gerek, bence ana yoldan şehitliğe direk yol verilse çok daha fazla ziyaretçi gelir. Son söz olarak yolu düşen herkesin uğrayıp şehitlerimize bir fatiha okumalarını tavsiye ediyorum.

İçinde vatan sevgisi bulunan her Türk evladının ziyaret etmesi gereken yer. Milli Mücadele döneminin en kritik yerlerinden biri. Hemen yol üzerinde. Girişler ücretsiz. Gel gelelim ki bir tane ilgili personel yok. Böyle bir yerde nasıl tercüman, rehber bulundurulmaz gerçekten şaşırtıcı. Ya da rehber yerine sensörlü olarak çalışan ses kaydı tarzı çalışan bir yayın olabilir. İnsanlar oraya geldiğinde anlatım ile çalan marşlar ile o maneviyatı hissetmeli. Gençlerimiz çocuklarımız geliyor geziyor fotoğraf çekilip gidiyor. Ne buranın önemini biliyor, ne de buradaki maneviyatı tadabiliyor. Zaten okumayan bir nesil yetişiyor. Çevre düzenlemesi güzel fakat bakım yok. Tuvalet idare eder. Otlar hem yol üzerinde hem şehitlikte uzamış gitmiş. Haliyle hoş bir görüntü değil. Sorumlu arkadaş / kurum mutlaka ilgilenmeli.

Çanakkale Destanımızdan sonra şanlı tarihimizin en önemli noktası. Her Türk Evladının gidip görmesi gereken bir yer. Dumlupınar Belediyesine de 2 çift lafım var. Burada yatan şehitleri ziyarete gittiğimizde anıt mezar taşlarının büyük bir kısmı karlar altındaydı. Üzerleri açılmamış. Hiç mi ilgilenmiyorsunuz. Hiç mi temizlik yapılmıyor. Orda yatan şehitler karlar altında kalmayı haketmiyor. Dumlupınar meydanındaki durum da resimlerde görülüyor. Karlar temizlenmemiş. Atatürk Evi kapalıydı. Pazar günleri Kütahya İzmir Yolundan geçenler uğrarlarsa ziyaret etmek isteyebilir. Pazarları da açık olmalı müzeler.

Duygulanmamak elde değil. 8 yaşındaki şehidi görünce ülkelerinden kaçıp gelen sığınmacılar akla geliyor. Şehitlik tertemiz, bakımlı. Tepedeki anıta çıkmak için 97 basamak var. Yaşlılar ve engelliler için yürüyen merdiven yapılabilir. Ziyarete gelen bir çok kişi çıkmayı göze alamadı...

Çok güzel bir yer. O yerde ki yatan vatan şehitlerimizi görünce özelliklede çocuk yaştaki ölenleri gördükten sonra neredeyse insanın ağlaması elde değil. 8 ýaşlar 11 14 18 16 yaşlar.