Eyfel Kulesi

Paris’te görülmeye değer noktalardan birisi. Neden mi? Çünkü avrupada sokaklarından tarih akan nadir şehirlerden birisi. Paris sokakları bence Eyfel’den daha cazibeli. Zaten hangi sokakta olsanız kafanızı çevirdiğinizde Eyfel’i görüyorsunuz. Akşam saatlerinde tam saatlerde başlayıp 5 dk süren ışık şölenini yakalamanızı tavsiye ederim. Kuleye çıkmak beni biraz ürküttü. Çünkü yer yer paslanmış demirleri görüyorsunuz. Ama eminim sürekli bakım yapılıyordur. İkinci katına çıkınca kule etrafında yürüyüş alanı var. Fotoğraf çekilmek isteyenler birçok açı bulabilir. Parisi ayaklarınızın altında hissedeceğiniz muhteşem zaman geçireceğinizden eminim. Kule iniş ve çıkışları asansörle sağlanıyor. Asansörler yaklaşık 20 kişilik. İsteyenler 15 dk merdivenle inip çıkabilir. Yanlış hatırlamıyorsam 17€ civarı ücret ödedik ikinci kat için. Girişte öğle saatlerinde olmasına rağmen sıra yoktu. Hafta içi olmasından kaynaklı olabilir. Eyfel’i manzara olarak yakalayabileceğiniz güzel yerler internette mevcut benim sizlere bir tavsiyem olacak; orası da Place Du Trocadero’dur. Hadi bir yer daha söyleyeyim Port Debilly. Kasım ayının sonunda buz gibi bir hava vardı. O yüzden bu tarihte gidecek gezginler kalın giyinmeyi ve yağmur suyu geçirmeyen bir ayakkabı bot bulundurmayı unutmasınlar. Şimdiden herkese iyi eğlenceler.

Bu da Paris’in ikonlaşan yapısı, meşhur mu meşhur Eyfel kulesi ! Bu yapıya bakıp mühendislik yönünü takdir etsemde, popülerliğin verdiği kisveyi kaldırdığımda; sanki gözüme şehrin ortasında duran bir inşaat iskelesi gibi göründü. Fransız ihtilalinin yüzüncü yıldönümüne ithafen yapılan bu yapı, yapıldığı dönemde de çokça eleştirilmiş. Benim yaşadığım hissiyatı onlar direk yaşamış olmalı. Ama zaman geçip popülerlik denilen arkadaş bu mekanı sarınca, Fransız ihtilalinin sloganı olan “ Özgürlük, Eşitlik, Kardeşlik ” kavramları yerini “Romantizm, Para, Selfie” devşirmiş gibi. Popülist kültürün oluşturduğu Paris algısı ile Paris’e gelenlerin yaşadığı handikaplardan biride; hayallerinde ki Paris’i bulamamaları. Literatüre “Paris Sendromu” diye geçmiş. Birbirine taban tabana zıt iki kültürel yaşantı Paris’te buluşmuş. Bu iki hayatı görenler, bu sendroma girebiliyorlar. Ben önceden sendrom dozumu almıştım, bana tesir etmedi. 🙂 Son bir bilgi, Eyfel küflenmeye başlamış. Hangi inşaatçı nazar ettiyse artık🙂 .

İmkanı olan herkesin en az bir kere ziyaret etmesi gereken bir yer bence özelliklerde Fransa'da yaşayanlar için çok güzel Paris sokaklarin gezerken televizyonlar göründüğü gibi çok güzel değil diye düşünüyordum ama eyfelin en tepesine çıkınca muazzam bi manzara karşıladı ve de işte pariz bu dedim ayaklarımın aldinta manzarayı görünce çok şaşırdım nutkum tutuldu diye bilirim. (Not; eşime evlilik yıl dönümü için Paris'e götürdüm çok mutlu birgün geçirdik.)

Giriş üceti 40-50€ civarı değişkenlik gösteriyor. Gecesi ayrı, gündüzü ayrı güzel. Fakat şehirde genel olarak bir koku var. Çevresi park, bahçe keyifle oturabilirsiniz. Oradan metro ile Sainte Chapelle avm geçebilirsiniz. Aşırı güzel. Avm yanında Bachır dondurma var, orta boy 8,60€ çok güzel mutlaka denemelisiniz. Tavsiye ediyorum.

Demir’den kule ve şehrin sembolü Mükemmel bir şehir manzarası deneyimi yaşayacağınız (28 Euro ile) mükemmel kule Kraliçe Elizabetin ölümüne denk gelmesi sebebiyle ilk gece ışıkları yakmamışlar Fakat ikinci gecemizde ışık deneyimini yaşadık Şehri yukardan seyrederek fotoğrafladık Hemen girişinde köprüde eski gazete üzerine fotoğrafınızı basıyorlar Kalpli balonlarla eşinizle fotoğraf çekinebilirsiniz Kuleyi yukardan tutmuş gibi fotoğraf çektirmeden olmaz dedik ve bu güzel şehirden böyle ayrıldık